Verleden week was het te koud om met de rolstoel tochtjes te maken. Gisteren is Jeanine langsgekomen en ben ik langs mijn neef, Luc, gereden om hem te vragen of hij me niet kon helpen m'n aquarium te verplaatsen. Dit alles heeft geleid tot een windstilte op blog-gebied.
Maar, vandaag ben ik er terug aan begonnen. Aangezien ik pas nogal laat kon vertrekken, had het geen zin om een lange tocht te maken. Trouwens, elk weerbericht was het erover eens, vanavond zou het gaan onweren.
Ik besloot dan maar een tochtje te maken langs Emblem, het dorp waar m'n tante en nonkel wonen, samen met m'n andere neef, Mark.
Laat ik dus maar snel vertrekken.
Onderweg naar het vertrekpunt.
Enkele bomen in bloei.
Voorbij het begin van de Veste.
Over de Nete.
Tot aan de drukke spoorweg die dwars door Lier loopt.
Maar, dat interesseert me niet zo hard. Je ziet rechts een weg beginnen en dat weggetje moet ik hebben.
Dat weggetje nemen we, dus...
Tot ik aan de driesprong kom.
Er zijn 4 verkeersarme wegen om tot in Emblem te raken. Het middenste weggetje aan de driesprong, is er één van. Maar, ik besluit er een andere te nemen en rijd de eerste 'ijzeren brug' op.
Over de Nete.
Voorbij de splitsing die leidt naar de 'achterkant van de Veste'.
Altijd maar rechtdoor.
Tot we bij de taveerne 'Oud Lier' komen.
Daar is een tweede driesprong. De weg onmiddellijk rechts leidt naar de tweede 'ijzeren brug'. De weg naar links leidt naar de dijk aan de Nete. De weg rechts leidt naar het Nete-kanaal.
Ik wil de tweede 'ijzeren brug' over.
Over het Nete-kanaal.
In Vlaanderen zijn er fietsen in alle maten en gewichten (afdaling van de tweede 'ijzeren brug').
We rijden naar de 'Kromme Ham'.
Voila, de Kromme Ham. Wat er nu zo 'krom' is aan deze 'ham' is mij nog steeds niet duidelijk.
Een leuk huisje, onderweg.
De 'Kromme Ham'.
Wat bloemen in bloei.
Een ander huisje.
Waar de weg rechts toe leidt, weet ik nog altijd niet. Dit moet eens onderzocht worden!
Een stukje natuur.
Over schabauwelijke wegen gesproken: een paar voorbeelden.
Ik rijd verder over de Kromme Ham.
Hier heeft Natuurpunt een lapje grond gekocht. Wat ze ermee van plan zijn, is niet onmiddellijk duidelijk...
M'n lievelingsboom: een treurwilg.
Ik volg nog altijd de Kromme Ham.
Het einde van de Kromme Ham. De weg naar rechts leidt naar Kessel. Deze naar links naar Emblem.
Ik bevind me nu op de Beemdweg.
In de verte zie je de Beemdweg kruisen met de grote baan naar Emblem.
De Grote Baan naar Emblem.
Een leuke villa.
De brug op, over de Nete.
Over schabauwelijke wegen gesproken...
En, het Nete-kanaal over.
Op de andere oever zie je Emblem liggen met de drie typische elementen van een Vlaams dorp.
1. Het gemeentehuis of waarom vergaderen de meest nutteloze mensen in een gemeente altijd in de beste woning?
2. Het Dorpscafé.
3. De Kerk.
Hier ligt ook de winkel waar ik m'n winter-moto-pak gekocht heb.
Maar, het is tijd omeen pitstop te organiseren. Dus, we drinken een Cola en roken een sigaretje bij de brug over het Nete-kanaal, die we daarnet zijn overgestoken.
Vandaar heb je wel een gezellig uitzicht.
Na deze versnaperingen vatten we de terugweg aan. Enkele sfeerbeelden.
Tot we bijna in Lier zijn. Waar we prompt de jachthaven van, eh, Emblem tegenkomen...
Aan de haven is er een splitsing. De weg naar rechts leidt naar Lier. Maar wie nog een eindje om wil, kan ook naar links. Ik besluit om naar links te gaan. Want, ik ben op zoek naar een ganzenfamilie die van de haven zijn thuisbasis heeft gemaakt.
Terug langs de bootjes.
Wat bomen.
Een prachtig uitzicht over het Nete-kanaal.
De Vlaamse Gemeenschap heeft hier een bankje met een vuilbak neergepoot, wat een uitstekend idee is. Alleen, als ze van ons verwachten dat wij off road gaan om even wat spullen weg te gooien, zijn ze goed gek. Want, met een rolstoel zit je vast voordat je het beseft. Wanneer gaan ze nu eens leren om ook met ons een beetje rekening te houden bij de aanleg van dergelijke zaken?
Ik volg het Nete-kanaal.
Onderweg zijn er drie wegen die terug naar Lier leiden. Dit is de eerste.
Dit de tweede.
En dit, vlak aan de tweede 'ijzeren brug', de derde. Je kan nog verder rijden naar één van de vier bruggen van Lier. Maar, het begint af te koelen en het is stevig aan het waaien. Tijd, m.a.w. om de circel weer te sluiten.
Ik neem het derde weggetje.
We komen uit aan de tweede driesprong waar we daarstraks de tweede 'ijzeren brug' zijn opgereden.
Taverne 'Oud Lier'
Terug de eerste 'ijzeren brug' op.
Voorbij de splitsing die naar de 'achterkant van de Veste' leidt.
Over de Nete.
De oorspronkelijke driesprong.
De weg naar huis.
Waar iedereen wordt opgewacht door deze lieftallige dame.
Een mooi huis aan de spoorweg.
De Nete over.
Moeder eend met kroost.
De ingang van de Veste.
De bloeiende bomen.
De weg naar onze straat.
Terug thuis...
Waar m'n beestjes op me wachten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten