De dag begon nochtans goed. M'n fototoestel werkte niet meer. Ik had al zo'n vermoeden, want dat ik gisteren zonder stroom viel, is niet meer normaal te noemen. Dus, ik vierklauwens naar de fotowinkel, waar ze nog nooit van een Sony/Zeiss gehoord hadden...
Daar gekomen, ontdekten ze dat er op de Sony/Zeiss knopjes zaten die ervoor zorgden dat het apparaat niet meer werkte. Hetgeen ik weer een idee uit de duizend vond. Wie zet er nu knopjes op de apparaten die hij verkoopt die geen andere functie hebben dan ervoor te zorgen dat ze niet werken? Maar, ja...
Als ik dan toch gedwongen werd om de stad in te gaan (kasseien, kasseien en nog eens kasseien), is dit een uitstekende gelegenheid om een historisch gebouw te trekken.
Later dan verwacht kon ik dan eidelijk vertrekken. We rijden langs de Veste, maar in omgekeerde richting. Dus, via de uitgang van het vijfde deel van de Veste.
Goed, ik ben dus onderweg.
Tot ik deze lobbes tegenkwam.
Enkele sfeerbeelden.
Een eendenkoppeltje.
Iets waar ik nooit lid van zou worden. Een 'koninklijke' blablabla...
Het spuihuis.
Daar rijden we door.
Zicht vanuit het spuihuis.
Een nest van ons koppeltje zwanen (dit jaar hebben ze 6 kuikens).
Achter het spuihuis.
De straat waar we (Tim en ik) normaal doorrijden.
Enkele sfeerbeelden.
Hier vervoegt de weg via de Gaslei ons.
Een paar sfeerbeelden.
De Leuvense Poort. Daar ga ik naar links.
Voorbij het eindpunt van verschillende buslijnen.
Dit straatje in.
Een leuke gevel.
Een mooie gevel.
Tot de Grote Baan naar Kessel.
De brug naar Kessel.
Over het Nete-kanaal.
En, de Nete.
Dit schijn de Grote Nete te zijn. Dus, niet de Kleine, de Lange, de Korte, de Dikke noch de Dunne.
Hier verlaten we de Grote Baan en volgen de Nete.
Een trein.
Ik volg de Nete.
Even later komen we spoorweg tegen.
Over schabauwelijke wegen gesproken...
Even terug de Grote Baan op naar Kessel. Maar, het weggetje naar rechts is het weggetje dat ik ga volgen.
Enkele sfeerbeelden.
M'n lievelingsboom.
Vijvertjes naast de Nete.
De Nete.
Wat bomen.
De Nete.
Dit weggetje leidt naar... Ergens...
M'n lievelingsboom, zoals je hem zelden ziet. Met 4 naast elkaar.
De twee volgende foto's moeten eigenlijk naast mekaar bekeken worden.
Een paard.
Deze twee foto's moeten eigenlijk ook naast elkaar bekeken worden.
Wat paarden.
De kleuren in het landschap.
De Nete.
Een eenzaam huis.
Een eenzame zwaan. Eigenlijk zou ik hem of haar aan zijn verstand moeten krijgen dat er in Lier nog zo'n exemplaar zit. Maar, hoe doe je dat? Kwaak?
Het uitgestrekte land.
In de verte is de brug te zien. We zijn halverwege.
De brug.
Met het café.
Enkele klaprozen.
Waarvoor dit ding dient, weet ik ook niet.
Maar, het moet iets met water te maken hebben.
De itsie-pitsie Nete.
Met ernaast een andere Nete.
Enkele sfeerbeelden.
Ik kom een boerderij tegen.
De Nete.
Een meertje naast de dijk.
Wat bomen.
Een boom in bloei.
Een bloeiende heerster.
De Nete.
Over schabauwelijke wegen gesproken...
In de verte is een brug zichtbaar. Ik nader het einde van de wandeling.
De spoorwegbrug.
Ik rijd naast de spoorweg.
Wat paarden.
Ik rijd dus naast een spoorweg.
M'n laatste speelgoedje: een achteruitkijkspiegel.
Ik rijd voort en verder.
Tot de spoorovergang.
Voort en verder.
Eén van de beste voorbeelden van een blinde bocht, denk je ook niet?
Ik rijd voort.
Doorheen deze prachtige dreef.
Een eenzaam huis.
Ik kom aan het einde van de dreef.
En het Nete-kanaal.
Vandaar is het niet ver tot aan onze winkel.
De brug op, het Nete-kanaal over.
De Kerk en het drukke kruispunt.
Enkele gevels.
De Leuvense Poort.
De straat van onze frituur.
Maar, onze frituur was gesloten. Geen erg; ik ging gewoon naar een andere.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten