woensdag 11 mei 2011

Een Avondwandeling rond Lier.

Tja, een andere titel heb ik niet kunnen bedenken...

Dit komt omdat je rond Lier allerhande wandelingen kunt maken, zowel lange als korte. M.a.w. je kunt je wandelingen laten afhangen van je beschikbare tijd. Maar je kunt ze nogal moeilijk aan een bepaald doel vastknopen.

Dit is het verslagje van een relatief lange wandeling, hoewel ze nog valt uit te breiden.

Goed, laat ik meteen maar vertrekken.

Ik word nog uitgewuifd door Ayla en Tim.

Er is een school naast ons appartementsgebouw gebouwd. Hoewel mij dit eerder doet denken aan een gevangenkamp waar men zich specialiseert in het brainwashen van jonge kinderen tot brave, welopgevoede en onderdanige burgers. Hey, teacher, leave them kids alone!

Onderweg naar de Veste (en de Gaslei).

De uitgang van het vijfde deel van de Veste is gesitueerd...

Recht tegenover het begin van het eerste deel.

Maar, we rijden er voorbij tot aan de Gaslei.

Op het einde van de Gaslei is er een helling.

Je komt uit waar Lier begint en de Nete wordt opgesplitst in twee riviertjes.

Wat bomen met onder meer mijn lievelingsboom, de treurwilg.

Aan deze eenzame zwaan hangt een droef verhaal. Waar zij verleden jaar nog de trotse moeder was over een nest van 5 kuikens, is deze winter haar man doodgereden door een trein. Ook de gans, die altijd in het gezelschap verbleef van dit zwanenkoppel, heeft haar verlaten. Dus moet zij alleen door het leven...

Ik volg de Nete.

Enkele beelden van de andere kant van de dijk waarover ik rijd.




Ondertussen volg ik nog altijd de Nete.

Tot zover de weg langs de Gaslei. Vanaf hier vervoegen wij de Veste terug.

Enkele sfeerbeelden van de Veste.


Enkele bloempjes.


Tot ik aan de Leuvense Poort kom. Hier naar links is de weg naar onze winkel. Recht vooruit is het einde van vierde deel van de Veste. Rechts is de straat waar onze frituur is gelegen. Er loopt ook nog een baan langs de Veste.

Ik ga naar links, naar onze winkel dus. En, kom al snel dit tegen vlak naast een drukke baan. Over schabauwelijke wegen gesproken!

De drukke baan (zonder verkeer, weliswaar).

De kerk op het einde van de drukke baan.

Links vertrekt de brug over het Nete-kanaal. Aan de andere kant van de brug is onze winkel gelegen. Maar, ik ga naar rechts.

En kom aan het Nete-kanaal, recht tegenover onze winkel.

Ik volg het Nete-kanaal.

Zoals eerder reeds gezegd: het Nete-kanaal wordt gebruikt voor allerhande doeleinden. Hier zijn kano-vaarders aan het werk.



Maar ook eenden vinden hun gading op het Nete-kanaal. Hier zijn enkele kuikens onderweg.

Een stukje natuur.

We komen aan de jachthaven van Lier.

Een bootje.

De enige woonboot die Lier rijk is.

Iets verderop ligt een lichter.

Ik volg het Nete-kanaal.

Aan de andere kant van deze oever: een huisje met een weggetje.

Ik kom deze dame tegen. Met haar Deense dog.

Opnieuw een kano-vaarder.


Mooie bomen.

Een boom in bloei.


Een berm vol gele bloempjes.

Ik volg nog altijd het Nete-kanaal.

Tot ik niet meer kan. De weg draait hier naar rechts. Dus, nemen we afscheid van het Nete-kanaal.

We komen de jachthaven van Duffel tegen.

En, we genieten van het natuurgebied van Lier.

Even later verlaten we het natuurgebied.

Waar de Nete op me ligt te wachten.

Het huis van Dries op de andere oever.

Wat bomen.

Op het meer van daarnet zien we een Aalscholver zijn vleugels drogen. Maar, eigenlijk is mijn fototoestel niet geschikt om dergelijke foto's te trekken.


Ondertussen volgen we de Nete.


We komen aan de oude melkfabriek.

Omgeven door het zwartste zwart water in de omgeving. Er zit vis in en omdat het hier om zwart water gaat, zeker niet de lelijkste.

De oude melkfabriek.


Ik volg nog altijd de Nete.

Een watertje aan de andere kant van de dijk waarover ik rij.

Mijn lievelingsboom terwijl hij de wind trotseert.

Over schabauwelijke wegen gesproken...

De vijver, aan de andere kant van de dijk waarover ik rijd.


De ring rond Lier kruist hier de Nete.

Het bruggetje naar Dries en Duffel.

Wat bomen.

Ik volg de Nete.

Op de brug over de Nete: over schabauwelijke wegen gesproken...

Het begin van het vierde deel van de Veste. In de verte is de Bloemmolen al zictbaar.

De Bloemmolen + restaurant.

De Bloemmolen.

Wat heersters.

De Leuvense Poort; de straat waar onze frituur gelegen is.

Het begin van het vijfde deel van de Veste.

De splitsing naar rechts gaat naar de Gaslei.

Halverwege het vijfde deel van de Veste verlaat ik de Veste en rijd op straat verder. Deze bloeiende bomen versieren deze straat.


M'n lievelingsboom.

Verder op weg naar huis.


Het bruggetje op.

Het zicht vanaf het bruggetje.

De straat thuiswaarts.

Ik ben terug thuis.


Even aanbellen bij Tim. Die heeft een enorm leuke verassing voor me klaarstaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten