Dit is zeer slecht nieuws aangezien ik achterblijf met m'n nieuwe Quickie Groove van Sunrise Medical BV, een Nederlands bedrijf. Ze (die van Sunrise Medical BV) hebben zowel Tim als mij deze rolstoel verkocht onder het mom dat de actieradius van deze rolstoel 50 - 60 km. bedraagt. Terwijl de Quickie Groove slechts 25 km. ver rijdt (en dan stilstaat). Ondanks het feit dat beide rolstoelen nog in de garantieperiode zitten, weigeren ze bij Sunrise Medical BV botweg om ons voort te helpen.
Meerbepaald de ronduit smerige en uitermate valse CEO van het Nederlandse bedrijf (een Nederlander, uiteraard) weigert ons alle medewerking. Mocht je dit stuk addergebroed tegenkomen (op Reva, bv., dé gehandicaptenbeurs in Gent) stamp hem dan in elkaar met mijn groeten. In ieder geval, mocht je een gehandicapte kennen, waarschuw hem dan voor dit leugenachtige Nederlandse bedrijf, want niets wat ze zeggen strookt met de werkelijkheid.
We zijn onze opties aan het overwegen. Langs de éne kant kunnen we hem voor de rechtbank sleuren maar zoiets kost handenvol geld, iets wat wij, als gehandicapten, niet hebben. Ik ga hier niet uitleggen wat ik met het stuk ellende ga doen, mocht ik hem tegenkomen (op de Reva-beurs, bv.), aangezien ik niet gearresteerd wens te worden voor het uiten van bedreigingen. Hij zal het dan wel voelen.
Natuurlijk besef ik dat het voorgaande jullie maar matig interesseert. Maar het is wel daardoor dat ik mij gedwongen zie om m'n tochtjes in te korten tot ronduit belachelijke afstanden.
Ik heb er dan ook voor gekozen om naar Emblem te gaan, maar via een andere weg dan de vorige keer.
Goed, laat ons dan maar vertrekken. Dit is de tuin van onze buren.
Het appartementsgebouw onderweg naar de Veste.
De bomen in bloei.
De ingang van de Veste.
Tot aan de drukke spoorweg.
Zei ik niet druk..?
Enkele sfeerbeelden van ons weggetje.
Tot aan de eerste driesprong.
Ik rijd de eerste ijzeren brug op.
Wat bloemen.
Over de Nete.
Voorbij de afslag naar 'de achterkant van de Veste'.
De afdaling van de eerste ijzeren brug.
'Oud Lier' is nog maar eens failliet gegaan. Er zijn blijkbaar nieuwe eigenaars gevonden (die op hun beurt failliet zullen gaan) die 'Oud Lier' van naam gaan veranderen.
De tweede driesprong.
Ik rijd de tweede ijzeren brug op.
Over het Nete-kanaal.
De afdaling van de tweede ijzeren brug.
De weg die ik ga volgen.
De splitsing aan het eind van de afdaling van de tweede ijzeren brug. De vorige keer ben ik naar rechts gereden. Ditmaal verkies ik naar links te gaan.
Ik kom uit aan het Nete-kanaal. Een palingvisser...
Een boom in bloei...
Wat bomen...
Ondertussen volg ik nog altijd het Nete-kanaal.
Hier ga ik naar rechts en verlaat het Nete-kanaal.
Hier heeft men een huzarenstukje klaargekregen. Hoe ze het deden, of hoe het werkt, daar heb ik het raden naar. Maar ze hebben het Nete-kanaal ondertunneld om de Nete toe te laten eronderdoor te gaan en aan de overkant terug boven te komen.
Ik volg vanaf nu de Nete.
Een stukje natuur.
De Nete.
M'n lievelingsboom.
Een sluis naar het Nete-kanaal.
Wat bomen.
Een stukje natuur.
De Nete.
Een stukje natuur.
De Nete.
De brug van de grote baan is zichtbaar links op de foto. De linkerweg leidt naar trapjes, onneembaar voor een rolstoel. Dus, ik rijd hier naar rechts.
De brug op van de grote baan naar Emblem.
Over de Nete.
En het Nete-kanaal.
Aan de andere kant van de brug neem ik de weg naar rechts.
En, kom uit aan het Nete-kanaal.
De brug waar ik daarnet over heb gereden. Het is tijd om een pitstop te maken. Dus, ik drink een cola en rook een sigaretje.
Bij dit uitzicht. Zeg nu zelf, een mens kan het slechter hebben...
Ik vertelde al dat het Nete-kanaal voor allerlei doeleinden gebruikt wordt. Hier een roeier.
Dan wordt het tijd om te vertrekken. Sfeerbeelden van onderweg.
Met een andere roeier.
Het Nete-kanaal.
Een stukje natuur.
Tot we aan het panorama-punt komen.
We hebben de haven van Emblem bereikt (en zitten dus bijna in het centrum van Lier).
Mensen naar mijn hart. Hier valt meteen de volledige afwezigheid op van de Belgische vlag.
Maar, wat belangrijker is, de ganzenfamilie is deze keer wel present.
Enkele bootjes.
De splitsing naar links en naar rechts. Indien ik naar links ga, kan ik deze wandeling nog enorm uitbreiden. Maar, ik ga naar rechts.
Ik volg de Nete.
Sfeerbeelden van het laatste stuk.
De eerste ijzeren brug. Met een doorgang, onderaan.
Daar zit je wel ideaal om een foto van de Nete te trekken.
We komen over het middenste weggetje boven aan onze eerste driesprong.
De weg naar huis.
De treinovergang.
De brug over de Nete.
De ingang van de Veste.
De bomen in bloei.
Terug thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten