Laat ik dus maar vertrekken. De tuin van onze buren.
De uitgang van ons gebouw.
Eenmaal buitengekomen, ontdekte ik weg volledig versperd. De reden: schoolfeest. Wie wordt er beter van? Absoluut niemand. Maar, men had toch weer het plezier gehad van een aantal gehandicapten in de verkeerde richting over een drukke enkelrichtingsstraat te jagen!
Het hondenkapsalon bij ons op de hoek.
De bloeiende bomen bloeien niet meer.
Onderweg naar De Veste.
De ingang van het eerste deel van De Veste. De Veste heeft vijf delen.
Het grasveld in het begin van het eerste deel.
Een sfeerbeeld.
Hier vertrekt een paadje naar links. Maar erg ver draagt het niet.
Hier komt de weg, die aan de overzijde van het grasveld gelegen is, bij de weg die ik volg.
Ik keer mij bij deze tweesprong om en zie dit.
Het grasveld.
Hier organiseert Lier zijn Vest-Concerten. Dit zijn gratische concerten met Vlaams zangtalent (hoewel). Vorig jaar twee topacts gezien: Buscemi en Boogie Boy. De platen die u in de voorzijde ziet, dekken voorzieningen af als electriciteit.
Het grasveld.
De tweesprong.
Hierlangs geraakt men ook op De Veste.
De Veste staat overdekt met bankjes en vuilbakken.
Sfeerbeelden.
Een andere ingang tot De Veste.
Bankje en vuilnisbak.
Een andere ingang tot De Veste.
Sfeerbeeld.
Banken en vuilnisbak.
Een nobele onbekende. Maar, naar het schijnt zou hij veel voor kinderen gedaan hebben.
De Antwerpse straat, of het einde van het eerste deel van De Veste.
De overzijde van de straat.
Het begin van het tweede deel.
Wat bomen.
Een nobele onbekende.
Enkele sfeerbeelden.
Bankje en vuilnisbak.
Een beeld.
Een originele bank.
De Mechelse straat, of het einde van het tweede deel.
Het begin van het derde deel.
Een scheefgewaaide dreef.
Bankjes.
Ook hier zijn verschillende ingangen.
Enkele sfeerbeelden.
Een andere ingang.
Hier vertrekt een paadje dat naar de brug leidt, om naar Dries te gaan.
Het mooie, witte huisje.
Hier de splitsing naar rechts, die ik meestal volg. Maar, ditmaal niet.
De weg naar rechts.
De 'engel'. Een monument voor de oorlogsslachtoffers (minus de honderden, natuurlijk, die gevallen zijn onder de Amerikaans-Engelse bombardementen). Als de andere zijde gewonnen had, had hier hetzelfde monument gestaan. Alleen met verschillende namen. En, daarmee is alles gezegd wat erover te zeggen valt.
Dan bega ik de vergissing van mijn leven. Ik rijd het begijnenhof binnen. De wegen zijn hier in zo'n afschuwelijke, weerzinwekkende staat dat het niet te beschrijven valt. Met dank aan Marleen Vanderpooten (= burgemeester = grootste misdadiger van Lier en verre omstreken) en haar bende criminele zakkenvullers.
Zichten van dit middeleeuws gedeelte van Lier.
Enige lichtpuntje in deze doffe ellende: ik kom dit schatje tegen.
Voor de rest is het hotsen en botsen en hopen dat mijn rolstoel het houdt.
Eindelijk, het begijnenhof.
Ik keer mij eenmaal om.
Bedankt, Marleen! Alles voor jezelf en niets voor een ander, dé slogan van vuile, vieze, vettige, vunzige VLD-politici!
Ik? Nog in leven. M'n rolstoel? Tegen alle verwachtingen in, ook nog in leven (op de vijzen en moeren na die ik ben kwijtgeraakt). M'n rug? Begin er niet over!
Naast het begijnenhof amuseren ze zich met andere zaken. Dit is een privé- domein. Met ONBERISPELIJKE wegen.
Een sfeerbeeld.
Bergje op en we verlaten de bomen.
Bovengekomen. De weg naar rechts leidt naar de brug naar Dries.
De Nete.
Het derde deel van De Veste loopt rechtdoor.
De Nete.
In de verte zie je de brug al liggen: we komen aan het einde van het derde deel.
Ik vervolg m'n weg.
De Molse Poort. Het einde van het derde deel van De Veste.
Het begin van het vierde deel van De Veste.
Hier zijn we (Tim en ik) in het begin van dit jaar naar een concert gegaan van Zjef Vanuytsel. Ongetwijfeld de beste tekstschrijver van Vlaanderen.
In de verte is de Bloemmolen al zichtbaar.
M'n lievelingsboom.
De Bloemmolen en restaurant.
De Bloemmolen. Op de bovenste verdieping staat een Luxe Loft (147 vierkante meter + garage + terras) te koop. Vraagprijs: 500.000 euro.
Zoals je ziet loopt De Veste hier vlak naast een baan.
Mooie heersters.
M'n lievelingsboom.
De Leuvense Poort, de straat die naar onze frituur leidt.
De brug van de Leuvense Poort.
Begin vijfde deel van De Veste.
Een sfeerbeeld.
Mooie bloemen.
De weg naar rechts leidt naar de Gaslei. Maar, ik ga rechtdoor.
De afslag die Tim en ik altijd nemen. Maar, niet vandaag.
Een paar sfeerbeelden.
Het spuihuis wordt al zichtbaar.
Het spuihuis.
De doorgang die ik ga volgen.
Zicht vanuit het spuihuis.
Ik keer me even om.
Achter het spuihuis.
Bankje en vuilnisbak.
Een sfeerbeeld.
Het weggetje naar rechts leidt...
Naar dit uitzicht.
Maar, we rijden voort. Onderweg kom ik een familie eenden tegen die hier woont.
Een paar sfeerbeelden.
Op het einde van het vijfde deel is er korte tweesprong.
Met een grasveldje ertussenin.
Ik ben aan het einde van het vijfde deel van De Veste en kijk terug.
Hier recht tegenover begint het eerste deel van De Veste.
De weg naar huis.
De building waar ons lievelingsrestaurant is gelegen.
Het appartementsgebouw.
De achterkant van het hondenkapsalon.
Terug thuis.
De tuin van onze buren.
