'Aha!' dacht ik, 'De weergoden gaan me niet nog eens liggen hebben!'
Dus, ik besloot om in de buurt van Lier te blijven vandaag. Vanwege de vele bruggen om onder te schuilen en eventueel een overhaaste terugtrekking naar huis. Ik besloot om eerst - hoe Tim en ik het noemen - de achterkant van de Veste te doen (de andere oever), dan naar het natuurgebied van Lier te gaan om terug te keren langs het Netekanaal. Al bij al is dat geen slechte wandeling; het duurde meer dan 3 uur eer ik thuis was.
We vertrokken dus in de straat naast de spoorweg.
In het begin van die straat kun je nog enkele woningen vinden.
Maar, al snel kom je dit tegen.
Of, een boom in bloei.
Tot we aan deze driesprong komen. De weg links leidt naar de eerste ijzeren brug over de Nete. De middenste weg leidt naar Emblem en de rechterweg naar Lier.
Ik ga naar links, de ijzeren brug over.
Over de Nete.
Tot ik aan deze splitsing kom. De linkerweg leidt o.a. naar de tweede ijzeren brug over het Nete-kanaal. De rechterweg is het begin van 'de achterkant van de de Veste'.
De eerste ijzeren brug, gezien van de linkeroever.
Ik volg de Nete.
Een watertje, gescheiden van de Nete door enkel een dijk.
Bij het binnenkomen in Lier wordt de Nete opgesplitst.
Ik volg de Nete.
Tot er een andere Nete zich bij de éne voegt. Alles noemt hier Nete. De grote Nete, de kleine Nete, de korte, de lange, de dunne of de dikke. Elke waterloop wordt hier bijvoeglijk naamwoord + Nete genoemd.
Daar vind ik ook deze prachtige vijver terug. Deze vijver is prive-bezit, dus hier kan niet gevist worden noch kunnen de dieren de hier leven gestoord worden. Vele Aalscholvers hebben hier hun huis gevonden.
Al die tijd volg ik de Nete.
Tot we aan dit bruggetje komen (getrokken vanop de andere oever).
De wegen waarover ze ons jagen, zijn soms schabauwelijk.
Vanop de andere oever zien we een visvijver liggen.
Een paadje.
Wat bomen.
Tot we terugkomen aan de monding van deze Nete in de andere Nete.
Dat is meteen het einde van het eerste deel van de wandeling.
Maar, er dichtbij ligt het einde van het vierde deel van de Veste. Om onze winkel te bereiken, moet je naar links. Aan de rechterzijde is ook mijn computer-winkel te zien. Ik echter ga rechtdoor, de Veste op.
Om de één of andere reden noemen ze elke weg, die in Vlaanderen over een dijk loopt, een jaagpad.
Ik passeer de Bloemmolen.
Het is aangenaam toeven op de Veste.
Aan de overkant van de straat is het einde van het derde deel van de Veste te zien. Maar, daar wil ik niet heen. Ik wil naar het natuurgebied van Lier. Dat betekent naar links, de brug over.
Vanop de brug heb je een prachtig zicht op de Nete.
De modderbank is met algen begroeid. Dit komt omdat de Nete een getijde-rivier is met een verschil van toch 3 meter tussen lage en hoge waterstand.
Het bruggetje waar ik gisteren over heb gereden.
Ik volg de Nete.
Links van de dijk komen we een meertje tegen.
We komen de oude melkfabriek tegen.
Omgeven door het zwartste zwart water dat ik me kan voorstellen.
Een terugblik.
En, ik kom aan in het natuurgebied.
Ik volg nog altijd de Nete.
Het huis van Dries, bekeken vanop de andere oever, getrokken met mini-zoomlens.
De Nete loopt door. De weg helaas niet. Ik draai hier naar links.
Om van dit zicht te genieten.
Na het drinken van een Cola en het roken van een sigaretje, vervolg ik m'n weg. Hier zien we de jachthaven van Duffel liggen. Hoe die hier komt te liggen en niet ergens in de omgeving van Duffel, is voor mij een mysterie.
Hoe dan ook, we hebben het Nete-kanaal begroet, het laatste stuk van m'n trip.
Er zijn vier bruggen over het Nete-kanaal. Deze leidt naar Duffel.
Er zijn ook verschillende semi-industriele activiteiten gevestigd tegen het kanaal. Dit is een groothandelaar in zand. In donker zand, iets waar ze in Nederland een acuut en chronisch gebrek aan hebben, naar het schijnt. Wel, Jeanine? Heb je nog een kilootje nodig?
De jachthaven van Lier.
Hier liggen voor ettelijke miljoenen (oude franken) in het water.
De tweede brug leidt naar Heist-Op-Den-Berg.
Een bedrijf dat uitbreidt.
De derde brug leidt naar Berlaar. Dit bedrijf is onze winkel.
De vierde brug leidt naar Kessel.
Industriele activiteit.
De tweede ijzeren brug (die over het Nete-kanaal). We zijn bijna thuis.
Onmiddellijk links van de ijzeren brug is het Hof van Nazareth gelegen.
Omgeven door zwart water, natuurlijk.
Ik passeer de taverne 'Oud Lier'.
En, rijd de eerste ijzeren brug op (die over de Nete).
Ik kom uit waar ik begonnen ben: de driesprong.
En, de weg naar huis.
Regen niet gezien vandaag. Geen wolkje aan de lucht. Dus de weerberichten hebben me twee maal bij de neus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten